The Gathering

12.15... Ik sta verdekt opgesteld op Utrecht Centraal station, temidden van honderden reizigers die heen en weer rennen, elk op weg naar hun eigen bestemming. Bij elke stilstaande slenterende reiziger slaat mijn spider-sense alarm, en gaat m'n interne database aan het werk om degene te identificeren... Zou het iemand van m'n buffy-nl lijst kunnen zijn??

Eindelijk spot ik er eentje. Thorwald.....en wederom een déjà vu, ik zie hem, maar hij ziet mij niet :). Ik besluit om nog iets langer in mijn verdekt opgezette hideout te blijven staan. Dan hoor ik achter me gesnotter, gehoest en gestik. Verwonderd draai ik mij om en zie een meisje verwoedt in haar tas graaien naar een zakdoekje.

Meteen herken ik in haar onzer aller lijstassistent Sonja :)

Bijgekomen van haar plotselinge hoestbui, lopen we samen naar Thorwald toe, die zo opvallend mogelijk in zijn Buffy monsterbook aan het lezen is. Met zijn drieën wachtten we rustig af of er wellicht nog meerdere mensen besloten hebben om op te dagen.

En ja hoor, daar staat Anneke braaf bij het trefpunt te wachten, samen met Nienke en Corona. Na de verplichte onderlinge handenwisseling is het weer wachten op de rest. Een voor een wordt de groep groter.

"Pardon, bevindt ik mij hier in de Buffy-nl groep?" en ja hoor, Maarten heeft zich ook aangesloten :)

(waren we luidruchtig? ...nee integendeel, TOEN nog niet :) )

Uiteindelijk zijn we compleet Anneke, ik-persoon, Corona, Nienke, Celia, Ton, Boudewijn, Maarten, Thorwald, Sonja en natuurlijk Johan ;)

Vertwijfeld staan we in een kring op de binnenplaats van CS. Langzaam zakt het geroezemoes om ons heen naar een lager niveau...het licht dooft, slechts in ons midden schijnt een helder licht.

Net...als bijna alle hoop opgegeven is....begin ik een kennismakings spell... een voor een, ieder op de juiste toon, valt de rest mij bij.

Jeroen "...Hoi.."
....
Anneke "...Hoi..."
Sonja "...Hoiiiii"
etc

Als de laatste hoi over het plein klinkt, licht Utrecht Centraal weer op...en beginnen we gezellig met elkaar te praten :)

Aangekomen in het café "Stairway to Heaven" bestellen we allemaal een drankje, en beginnen we met elkaar te praten. Onderwijl ook nog even kijken bij de modeshow "kleedt je kleuter", en twijfelen of je nou wel..of niet een bodypaint tattoo zal nemen :) (jaja Celia, als we je losgelaten hadden... ;)...trouwens, volgens mij vond Corona het ook wel wat)

Toen was het tijd om Buffy stuff aan te schaffen; op naar de expo. Alle posters moesten natuurlijk doorspit worden. En de kaarten uitgezocht )

Zelfs de kalenders moesten het ontgelden, en op het moment dat we dachten dat we niet meer konden aanschaffen... ontdekte Sonja...de miniposter...ohhh ;)

Opgewekt op weg naar de bowling, waar we eerst een kwartier bezig waren met het uitzoeken van de minst stinkende bowling schoenen. Of de schoen was half versleten...of..... "you know my sister Violet...the one with a pool and room for a pony".... (Hyacinth Bucket) you get my point :) lol

anyway, sloffend of niet, we moesten en zouden bowlen... aangekomen op de baan maakten we kennis met

Ann, the bowling menace (episode one, kun je nagaan :) ) Die meid kan gooien, niet normaal. Strike na strike, voor haar is niets te veel. Nou ja..misschien het gewicht van de bowling bal zelf, maar dan laat je 'm toch gewoon vallen?? ;)

(ok ok...ik liet 'm ook een keer uit m'n vingers glijden, maar dat kwam omdat Celia en Sonja spontaan een aanval van Caranaval Festivalitis kregen ) )

En of de dag nog niet perfect genoeg was, daar kwam Hetty ook eindelijk te voorschijn :)

Als een vogel die zich grazieus bij de al bestaande vliegformatie naar het zuiden invoegt, zo was Hetty ook binnen de korste keren part of the group.

We hebben natuurlijk veel plezier gehad tijdens het bowlen.....Thorwald, die de bal rustig maar zeker richting het midden stuurde, Maarten en Boudewijn die verbluffend goed terugkwamen met bowlen tijdens de tweede ronde; Johan, die steeds iets beter dan mij moest zijn, tot ergernis van ondergetekende; Corona, die dacht totaal niet te kunnen bowlen, maar wel steeds tussendoor een strike gooide; Sonja, die telkens als iemand anders een strike gooide, het zelf ook maar 'even' deed, anders hoor je er niet bij hè :); Celia, aangemoedigd door Hetty, verwoedt de bal richting de kegels mepte, en vervolgens doodleuk een spare of een strike haalde.

Anneke, die net deed of ze het nooit gedaan had....<g> en ons dan totaal verrastte. Nienke, die de bal kon laten balanceren op de het goot randje, en toch nog die ene kegel om kon krijgen aan het randje..en daarna lekker een spare halen :))

En last but not least, our great man Ton, die dit spel duidelijk al 'ns eerder gedaan had, en vaak nek aan nek met Anneke/Celia/Sonja speelde. Ik moet mij trouwens even geheel uitspreken over het gehele tweede team o.l.v Anneke, zij waren beduidend beter dan wij geloof ik :)

Om de inwendige mens te versterken, togen we opgewekt naar Mr. Jacks om gezellig daar te dineren.

Het bleek niet alleen een relaxed restaurant, maar ook een om de tactische en strategische kwaliteiten van de klant te testen. Wilde je je eten op tijd krijgen, tezamen met het benodigde bestek, moest je vele obers omkopen...

:)

het scheelde weinig, of Hetty haar voorgerecht was haar ontbijt voor morgenochtend geworden. Maar dit alles kon onze pret niet drukken, want Corona ging gezellig aan de slag met pen en papier, en toverde daar Mr. Pointy uit. (PG-16 rated ;) )

Ook de rest van de Buffsters moesten het ontgelden. Maar deze werden gereduceerd tot lijnfiguurtjes ;)

(Met dank aan Sonja, Anneke, Corona en Nienke :) )

Uiteindelijk moesten we dan toch echt het restaurant verlaten...en gingen we opweg naar utrecht CS voor het definitieve afscheid...

definitieve afscheid van deze meeting that is...

want de bodem is gelegd...en dat betekent dat er nog ontzettend veel meetingen zullen volgen...ad inifinitum

een goedenavond

Jerome